Czechów - zalety położenia

Czechów – zalety położenia nad Strugą

Czechów jest położony między dwoma niewielkimi pagórkami po południowej i północnej stronie rzeczki płynącej ze wschodu na zachód. Rzeczka ta zwana Strugą, czyli strumieniem, była i jest nadal zadrzewiona samosiejkami: olchami, wierzbami, topolami i osikami. Jej początkiem są źródła na wschodzie oddalone o około 10 kilometrów, w wiosce Chomentówek. Z Chomentówka płynie Struga na zachód w poprzek wsi Gartatowice, następnie wzdłuż północnej strony wioski Janów, pośrodku i wzdłuż wsi Czechów, następnie wzdłuż południowej strony wioski Hajdaszek, by na końcu wpaść do Nidy na wysokości wsi Umianowice, po wschodniej stronie grodu kasztelana Czechów /obecnie wioska Stawy/.

W Czechowie Struga przed melioracją była zasilana kilkoma źródłami wybijającymi przy jej brzegach po prawej i lewej stronie.

Struga jaką pamiętam z lat 50-tych i 60-tych XX wieku była płytka, o głębokości najwyżej metra. W czasie nadmiaru deszczów wylewała, ale nigdy nie zalewała zabudowań, gdyż te były położone powyżej 2-3 metry po obu jej brzegach, w odległości kilkunastu metrów.

Zanim została zmeliorowana i zanim pojawiły się gospodarstwa przemysłowe woda w Strudze była krystalicznie czysta, nadawała się do picia, gotowania i prania. Żyły w niej raki i niewielkie ryby. Strugę wykorzystywano do napełniania i wymieniania wody w stawach rybnych rozmieszczonych na wschodzie i zachodzie Czechowa.

Na południe od Strugi były i są lasy teraz głównie sosnowe, dawniej również liściaste, w tym dębowe, aż do Garbu Pińczowskiego, pełne grzybów i owoców leśnych.

W czasach prehistorycznych Struga i jej otoczenie stwarzały doskonałe warunki do osadnictwa. Potwierdzają to zapiski księdza Sierakowskiego „Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Pińczowa” o znajdowaniu w XIX wieku w Czechowie przy kopaniu kopców na ziemniaki starodawnych urn pogrzebowych oraz krzemiennych noży i grotów do strzał.